آن گاه که درون خویش را از خود تهی یافتی و بیرون از خویش را خالی از خدا ، آن گاه که در دریای خروشان زندگی ، در چنگال طوفان جهل و ترس ، اسیر شدی و ساحل صلاح و صلح و رهایی را آرزو کردی و آن گاه که در کوچه باغ های یأس ، حیران و سرگردان ، ناامید و پریشان در جستجوی قطره ای آب ، کشتزار خشک و قحطی زده اندیشه ات را تسلی می دهی ، از دریای بی کران امید ، لختی برگیر و قرآن بخوان. بارالها ! به سوی تو آمده ام تا دریابی ام در این بی سروسامان بازار دنیا. تا از تو مدد جویم ، یاری طلبم و بخواهم که مرا به خود وانگذاری که من پوچم بی تو . دانش آموزان پایه های پیش دبستان ، اول و دوم ، در جشنی به یادماندنی ، ارتباط با کلام زیبای خدای مهربان را نیکو آغاز نمودند.