گنجینه لطف و مهر از آن شماست                                  صدها غزل دلم به عنوان شماست

چشمان قشنگ کودکی با حسرت                                    امروز در انتظار احسان شماست

    در سپیده دم ازل ، آن زمان که سازندگی کائنات آغاز می گردید و کتاب تکوین گشوده می شد ، نخستین سرفصل این کتاب کهن به تعلیم و تربیت اختصاص یافت. طفل گریزپای بی قرار ، در سایه سار دانسته های مهربان تو ، آرام و قرار می گیرد و در چهارچوب بایدها و نبایدهای ناگزیر دانش می نشیند و می آموزد. تو از لحظه لحظه های هستی خویش ، در کام کویری دل او ، جرعه می فشانی. واژه انسان اگر در مکتب تمدن تو نمی نشست ، به هیچ دستاویز بلندمرتبه ای راه نداشت. دل ندانسته اگر بی بضاعتی جهل خود را به تو اقرار نمی کرد و تو دست های تهی اش را در دست لبریز خویش نمی پذیرفتی ، آدمی هیچ معنایی را نمی آموخت. در سایه ی نفس های تو ، انسان مهیا می شود و راه زندگی را در پیش می گیرد. سهم شانه های بردبار تو ، رسالت برگزیدگان خداوند است. ای که با فانوس علم در دستانت ، روشنگر جاده های هستی ای ، تو بمان تا هیچ روزنه ی تاریکی در دل ها نماند. در هفته ی بزرگداشت مقام معلم ، مدیریت محترم دبستان ، طی یک دورهمی ، دستان پر مهر همکاران را فشردند و از تلاش بی وقفه یک سالشان تشکر و قدردانی نمودند.